dinsdag 5 januari 2016

Verdwijnen

Het nieuwe jaar heeft zijn intrede gedaan, 2016 is begonnen! Na twee weken bivakkeren op mijn 'eiland', en het uitzoeken, maken, aanpassen en laden van foto's voor de site, is het nu weer tijd voor de regelmaat van de maatschappij. Ik ben nog steeds onder de indruk van de hoeveelheid bezoekers en de enorm positieve reacties op mijn website! Erg leuk!!! Op het moment ben ik een beetje beeldscherm moe, aan de ene kant kan ik er niet genoeg van krijgen, alle mogelijkheden om wat ik maak in de wereld te zetten, maar het laat je ook 'verdwijnen'. Zo noem ik de beeldscherm bezigheden, je bent druk, je doet van alles (tegelijk), en waar BEN je, terwijl je dat doet? Mijn lijf zit op de stoel, mijn ogen volgen het beeldscherm, mijn vingers tikken letters, mijn hoofd vormt allerlei gedachtes, en waar is mijn aandacht?

Op het moment dat ik van alles doe, waarbij ik geen aandacht in mijn lichaam houd, is het niet oké. Ik 'leef' pas echt, als ik aanwezig ben in mijn lijfje. En dat vraagt om het richten van aandacht. En als ik TV kijk, of met de computer bezig ben, zit ik op een totaal andere frequentie, waarbij mijn lijf koud wordt, mijn ogen moe, en de tijd verdwijnt als sneeuw voor de zon. Het levert wel iets op, maar het kost ook wat. En er zitten grenzen aan, want als ik al op Facebook, m'n site en met het bijwerken van foto's bezig ben geweest, heb ik geen energie meer om projecten op m'n blog te zetten....

De laatste dagen van de vakantie waren heerlijk rustig, en ik merkte dat ik enorm behoefte had om met mijn aandacht volledig te zijn bij elke simpele handeling die ik verrichtte. Dat voelde zó vervuld! Niet met mijn lijf het ene doen, terwijl mijn hoofd met honderd andere zaken bezig is, die al geweest zijn of nog gaan komen, en dus niet met mijn aandacht in het moment zijn. Het klinkt ingewikkeld, en dat is het ook, zó simpel dat het moeilijk is! Probeer maar eens te eten, terwijl je je billen voelt op de stoel, de kamertemperatuur op je gezicht, de textuur en smaak in je mond, het bewegen van je kaken en tong...De smaak in je mond te proeven, terwijl je je adem in en uit voelt gaan. Het was voor mij een goede 'ingang' om volkomen aanwezig te zijn in mijn lichaam, wat een totaal andere ervaring is dan de versnippering die zo gemakkelijk optreedt in het spectrum van dagelijkse ervaringen.

Het jaar 2015 was een boost voor WoolLove, en in 2016 is het streven om steeds bewust te kiezen voor wat goed en zuiver voelt in het moment, zonder het contact te verliezen met mijn oorspronkelijke liefde voor wol en al haar mogelijkheden. Benieuwd naar wat komen gaat, en welke verbindingen en ervaringen dit nieuwe jaar weer brengt!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten