Blenden en pimpelmees

schaal met keuzewol om wolschilderij mee te blenden

Wat heerlijk was het om een paar dagen met het blending board te stoeien. Die van Woolness was erg fijn in het gebruik. Echt schilderen met wol, dat nodigt weer uit om binnenkort fiks aan het verven te slaan, zodat ik wat meer keuze heb. In voorgaande jaren had ik allang de wolwerkjes weer naar buiten verplaatst, maar het is écht nog niet te doen, een kopje koffie in de zon is wel gelukt vanochtend, maar zodra de wolken verschijnen trek ik me terug bij het warme houtvuur binnen. De paastakken lopen binnen al uit, hier durven ze wel hun lichtgroene pracht uit te spreiden boven de schaal met chocolade eitjes. Gisteren kwam de hond heel voorzichtig met een dood pimpelmeesje de veldschuur uit. Hij was nog zacht, maar er zat geen leven meer in.Goed bestudeerd, wat een prachtige dikke lange verenlaag zat erop, extra veel isolatiedons. Hij kreeg een tijdelijk plekje op de regenton, stel dat hij toch nog opsteeg! Toen kwam zijn vriendinnetje steeds bij hem zitten, beetje aan hem trekken, veel kabaal maken, duwen, zelfs óp hem zitten. Het mocht niet baten, ze moet op zoek naar een andere nestjesbouwer. In vogelland is het rouwproces maar kort, er moet geproduceerd worden....

foto's teddy widder wol

de met alpaca getwijnde Teddy Widder konijnenwol

streng Teddy Widder/ alpaca

het twijnproces

alpaca in camel en wit met vleugje roze zijde

foto's blending board

rolags van blending board, lichte en donkere tinten

groentinten mengen op het blending board

blauw, turquoise, wit en vleugje lila

prachtige rolags in zomerse blauwtinten

gesponnen ziet het er dan zo uit

Brown Bush foto's

Sjaal Brown Bush, 100 % alpaca

test foto's Seamore

Seamore in buikdans outfit, weinig beweging in te krijgen...

Met stola Charming Grace

techniek

Blauwe, té koele achtergrond, omslagdoek Silk Embrace en kol Kato

Achtergrond lijkt grijs! Hier met kol Japanese Candy

Het fotograferen van mijn WoolLoves kost veel tijd, ik stuit op allerlei technische problemen, en gebruik van mobiele telefoon als camera houdt niet over qua kwaliteit. Dus: uitproberen, achtergronden, licht...en dat allemaal in de tijd van mijn geliefde wolwerkjes. Ook het schrijven is wat mat op het inspiratie-vlak, dat zal snel weer beter worden, alles went! Fijn dat jullie, mijn lieve lezers, zo enthousiast reageren, echt super leuk. Ook fijne reacties op mijn facebook pagina, tijdgebrek maakt dat ik nog niet echt reageer, sorry daarvoor. Ah, de batterij van de camera is weer opgeladen, op naar een nieuwe foto-sessie met Seamore, nu met bruinige achtergrond, lichtblauw vond ik niet mooi!

Guru

Vandaag een heerlijke ochtend doorgebracht bij mijn levende orakel en spinguru. Deze heerlijke vrouw weet zo ongelooflijk veel over wol en over allerlei spintechnieken, en ze vertelt er graag en kleurrijk over. Zij heeft mij alle fijne kneepjes van het vak geleerd in haar spinlessen, je kunt haar vinden op haar site 'De Spinkamer". Ik heb ooit een piepklein kofferspinnewieltje uit India van iemand gekregen, genaamd charka. In de tijd van Ghandi werden deze spinmachientjes gemaakt om de mensen te helpen met het spinnen van katoen. Hij was een beetje gammel en ik wist niet precies hoe hij werkte, maar met wat nieuwe aandrijfriempjes en onderzoek, ben ik weer helemaal up to date, en ga ermee oefenen. Ook ben ik de trotse eigenaresse geworden van een handspintol en bijbehorend schaaltje waarin hij draait. Nog even oefenen voor ik deze techniek beheers. Als Betty het voordoet ziet het er simpel uit....Spinnen met een hangende spintol gaat me al prima af. Nu heb ik een blending board geleend, waarop allerlei plukjes vezel worden ingekamd, alsof je een schilderij maakt, daarna rol je ze er m.b.v. 2 breinaalden op een dunne rol vanaf, om een veelkleurige draad te maken. Iedere techniek vraagt weer om oefening, en je moet niet elke methode willen beheersen, voor mij is het althans beter me te bekwamen in een selectie. Heb nu een prachtige draad in wit mohair, witte alpaca, camel alpaca en twee rose-tinten gemêleerd. Eens kijken waar die later mee getwijnd gaat worden. Voorlopig ben ik nog stevig aan het stoeien met de Teddy Widder konijnenwol, zucht, echt een uitdaging. Vind mijn facebook-pagina van WoolLove ook helemaal super, ziet er zo professioneel uit met mooie Seamore! Hele lieve reacties krijg ik erop, ben ik blij mee!

UGLIES foto's 2

paarse UGLIES, al iets vlotter modelletje, van patroon

met voeten erin zijn ze nog charmanter

persiflage op de ballerina

proeflapje bezemsteelbreien met alpacawol

UGLIES foto's 1

de allereerste UGLIES, doen hun naam echt eer aan

anti-uitglij zooltje van vloeibaar rubber, laag op laag, geen aanrader

groene alpaca-UGLIES met gevilte binnenzool  en rood gevilt neusje waar de gaten erin vielen

de leren zool vind ik dan helemaal niet UGLY

vorderingen Z-Afr. merino foto's

Gesponnen Zuid-Afrikaanse merino en de ruwe variant op 85 graden in de pan,  geen lekkere soep

gesponnen en getwijnde vuile merino wol

en ziedaar de veel wittere en schoongewassen versie

proeflapjes met links eerst gesponnen en navajo-getwijnde merino, daarna gewassen en rechts eerst gewassen, daarna gesponnen en tweedraads getwijnde merino, op kleinere pen gebreid, deze heeft mijn voorkeur

Seamore

Seamore met zwarte afro, schouderwarmer en  polshandschoentjes  Greyhound

Zwarte lange lokken en mijn favoriet: Greek Sensation

Hip tweekleurig kapsel en poncho Happy Dance

Vandaag is Seamore bij ons komen wonen. Ze is ouder dan ze eruit ziet, heeft wat kleine schrammetjes die je onder haar kleding nauwelijks ziet, en het is een pláátje! Ze is ongelooflijk geduldig, en ze kan uren stilstaan, best handig als je er van alles overheen drapeert. Even wennen, want ze werkt niet mee, je moet haar steeds amputeren bij nieuwe shirtjes. Geweldig leuk en gek, zo'n mens in huis. En alles staat haar, zeker omdat ze verschillende haarstijlen en -kleuren in huis heeft. En dan zie ik ook weer hoe veel ik al gemaakt heb, en om het een beetje goed te laten zien, zijn er heel wat foto's per WoolLove nodig! Wat een verschil met plat fotograferen op een tafel. Alleen de textuur en het gevoel kun je niet overbrengen, want de meeste WoolLoves zijn heeeeel zacht, en dat zie je dan weer niet. Op naar de sessies met Seamore en WoolLove!

drogende alpaca strengen

drogende alpaca strengen

nu nog binnen, straks weer lekker buiten

mengsel van tussah zijde en allerlei schaap- en alpaca combinaties

kopen

Als je mijn blog leest, en je raakt net zo gepassioneerd van wol als ik, en je krijgt koop-kriebels, weet dan dat ik tegenwoordig bereid ben mijn schatten te verkopen. Het is onmogelijk om alles te blijven huisvesten, dus af en toe doe ik afstand van een breisel, en van mijn handgesponnen wol. Als je in de buurt woont, kun je op afspraak komen kijken en selecteren, en je kunt me via de mail bereiken. Handig is altijd om van tevoren te bellen. In principe zijn de maandag-, woensdag-, en donderdagochtend handig voor een bezoekje. Ik verstuur ook wol, en binnenkort heb ik een etalagepop, waarop ik de WoolLoves beter kan laten zien c.q. fotograferen. Op mezelf gedrapeerd + een foto maken is niet gelukt, nu wordt dit de nieuwe try-out! Sowieso is het onmogelijk de schoonheid van de objecten op het platte vlak alleen via de ogen over te brengen!

Als indicatie kan ik zeggen dat je voor 50 gram gesponnen schapenwol ongeveer 12,50 euro kwijt bent. Bij de breisels hangt het van het gewicht en de gebruikte wolsoorten af, voor een kol zit je rond de 50 euro, maar voor een zware sjaal kan dat oplopen tot 300 euro. Natuurlijk bestaat er van alles wat ik maak maar één, dus uniek, exemplaar op aarde, twee keer hetzelfde maken is niet mogelijk.

Dan is het nog leuk om te vermelden dat ik op een hoge energiefrequentie leef, en dat die is overgebracht op wat ik maak. Je zult het misschien waarnemen als een liefdesgevoel, een grote geborgenheid en veiligheid en een dicht bij je eigen natuur zijn. Omdat ik met verschillende healings-disciplines werk, brengen mijn handen dat in de vezels.
Als dit te zweverig klinkt voor jou, beoordeel dan gewoon met je handen, ogen, neus en huid.

mailadres: claudiaschothuis@planet.nl

kleurige bolletjes foto's

Wat een rijkdom en wat een mogelijkheden!

UGLIES en vorm

Toen ik helemaal in de beginwolfase was, joeg het idee van sokken of sloffen breien mij grote angst aan. Toch leken die dingen mij erg praktisch. Dus ik heb heel wat ondernomen om de norm te ontwijken, het lukt best van een patroon hoor, als ik mijn aandacht er steeds bij hou: ogen op het werk, ogen op het blad, waar was ik ook alweer...Soms heb ik een klein beetje wol, dan brei ik daar een lapje van, lekker simpel. Dan neem ik mijn zelfgemaakte dikke houten naald en begin maar ergens te steken, tot het op een slofje begint te lijken. Zéér charmante exemplaren zijn het vaak, mijn UGLIES, en omdat ze snel slijten, prik ik er met een viltnaald laagjes wol in vast, zodat het dik en warm is. Met vloeibaar rubber smeerde ik er zooltjes onder, maar de stank heeft mij doen overgaan op het knippen en naaien van leren zooltjes, die ik onder de slofjes naai.
Alle gereedschappen die ik gebruik, probeer ik ook zelf te maken om er een beter begrip van te krijgen. Dus van een beukenhouten lollystokje vijl en kerf ik een naald, van een ijslollystokje een haaknaald, en van drumstokjes, takken en dergelijke maak ik breinaalden. Zo leuk om het helemaal uit mij te laten komen. In de zomer zit graag buiten hout te snijden en te bewerken, wat een geweldig materiaal. De boom geeft het mij, en ik kan er van alles van maken! Het leukste stadium vind ik het 'alles is mogelijk'-stadium. Daarom hou ik ook erg van lappen breien die geen vaste eindvorm hebben. Een lap kan een deken zijn, een sjaal of een poncho (als je er een paar leren veters door rijgt) of een kol of een vestje. Geen vaste vorm, maar een uitnodiging tot verschillende mogelijkheden. Dus of er ooit nog een tijdperk komt waarin ik ingewikkelde truien ga breien, ik betwijfel het. Op zich is het al jammer dat er van de oneindige mogelijkheden van een vacht een draad komt, dan ligt de eerste vorm al vast. Maar ja, zonder vorm waren wij ook altijd nog oneindig bewustzijn geweest, en dan geeft dit het ego toch veel meer mogelijkheden! Vormen die vormen maken....

slofjes foto's

babyslofjes experiment, wonen nu in Deventer bij Godinnenmeisjes

Trend van het interieurhaken à la Claudia, ben dol op UGLIES  haken/breien, soort superlelijke slofjes die niet voldoen aan de norm. Een rechthoekig lapje kan van alles worden, zeker een slofje!

Camelkleurige alpaca , gedeeltelijk getwijnd met suri (soort alpaca)

Geurfeest

De kristallen bol ligt weer diep weggedoken in haar bewaarplek. Niet meer nodig voorlopig....het Nederlandse klimaat voorziet ons deze week weer van poedersuikerlaagjes en bevroren neuzen. Ik hunker naar de lente, lijkt dit jaar wel erger dan ooit! Een excuus om stil te gaan zitten, buiten, terwijl de zon je huid streelt en de aarde zo verwarmt dat je haar kunt ruiken. Wat een heerlijke geur, aarde, gras, nat blad, vijverwater. Als kind was ik al dol op geur. Had er ook veel last van als het te heftig was, van de open haard kreeg ik hoofdpijn. Ik heb de indruk dat andere mensen geuren maar tijdelijk ruiken, bij mij blijven ze heftig binnenkomen, hoe lang ze ook om me heen zijn. Ik kan genieten van een mooi gecomponeerd parfum, waarbij de geurtonen zich langzaam en spannend ontvouwen, steeds een nieuw vleugje. Maar een uit gewoonte aangebrachte dagelijkse geur verliest haar spanning. Laat staan een weelderig verstoven goedkoop luchtje...geef mij maar natuurlijke aroma's zoals citrus, bergamot, kaneel, vanille en zelfs af en toe patchouli. Ah, de geur van een sappige sinaasappel, warmoranje, of van geperste citroen, van een aangeraakte basilicum plant. Vers gemaaid gras, of zelfs hooi op een vervagende zomeravond...
Dieren ruiken ook heerlijk. Vogels en kippen hebben een heel eigen luchtje. Hondepootjes verspreiden een speciaal aroma als je hond slaapt. Puppies, die geur is om nooit te vergeten, zoetig en vertederend. Een geur kan mij vangen en afstoten. Mensen hebben ook een geur. Helaas besmeren we in onze maatschappij alles met chemicaliën, zalfjes, crèmes en smeersels waarvan de commercie beweert dat ze gezond en goed voor ons zijn. Het hele lichaam wordt erdoor vergiftigd, crème, shampoo, zeep, conditioner en andere haarsmeersels, deodorant, body-lotion, haarverf. Alles komt via de huid het lichaam binnen, en gaat daar z'n gang. Ik wist dat vroeger allemaal niet, en deed dapper mee aan de ratrace. Nu voelt dat niet meer goed, alle verzorgingsproducten die mijn lichaam opneemt, zijn nu zo dicht mogelijk bij de natuur. Veel maak ik zelf als ik tijd heb. De rest weet ik gelukkig te vinden in fijne winkels. Ik vind het heerlijk om mensen te ruiken, en ja, ik hou ook best van aangebrachte geuren, maar 4 soorten smeersels op een lijf, met allemaal andere geurtjes, je gaat toch ook niet 4 muziekstukken tegelijk luisteren? Vanochtend vond een druppeltje 'Nirvana' van RichHippie mijn polsen, steeds komt er een wolkje voorbijdrijven, heerlijk.

Wolletjes ruiken heerlijk, allemaal anders, zeker als ze net van het dier komen. Schaap heeft een heel penetrante geur, soms vergelijkbaar met gier in milde vorm. Alpaca kan echt naar muskus ruiken. Na het wassen ruik je daar niets meer van, en dat moet ook niet. Zeker hondenhaar moet ontgeurd worden. De Zuid-Afrikaanse Merinowol wasemde een vleugje kelderlucht uit, waarschijnlijk omdat het strak ingesnoerd in plastic heeft gezeten. Dat ruikt niet lekker, het staat nu al een weekje lucht te happen in kussenslopen, je ruikt er al meer schaap en wolvet doorheen, heerlijk.
Mijn wolletjes was ik met natuurlijk wasmiddel, soms vóór, en soms na het verwerken. En om te voorkomen dat er motten in mijn schone voorraad gaan wonen, leg ik overal doosjes wierook tussen. Een hele sterke geur, voor mij lekker, voor motten afschuwelijk.

Mijn Zuid-Afrikaanse Merinowol is behoorlijk bestudeerd, ik heb het gekaard, gesponnen, gewijnd, gewassen en ook ruwe porties gewassen en daarna gesponnen. Dat wordt wel mooier. Volgende stap is de wol te verven. Eerst nog maar even de brei-projecten afronden en wat gekaarde alpaca-voorraad verwerken. Met een lekker buikdans ritme van Buddha Bar op de achtergrond...

Shelty Harbour foto's

gesponnen haar van de hond van mijn oom en tante uit Markelo,  Shelty

getwijnd, met de hand op 'nöstepinne' tot bol gewonden

levensgrote sjaal 'shelty harbour', van schaap, alpaca en omrand met  Shelty

Shelty Harbour

180 x 80 cm, warm en zacht met heerlijke pluizige rand
Er komt nog eens een foto galerij waarbij de wollige items om een mens worden gedrapeerd,
zodat je écht goed kunt zien hoe zacht en mooi ze zijn!

blauwe texelaar foto's

doos vol blauwe texelaar schapenwol

resultaat is een vrij stugge, sterke draad

selectie alpaca en bergschaap lontwol en gesponnen wol