Remember....

Bizarre tijd

Ik heb lang niets gepost.... Net als iedereen moet ik wennen aan andere gewoontes, aan dat alles in de buitenwereld gestopt is, en dat je een grote verantwoordelijkheid draagt in het mogelijk verspreiden van een ziekte. Van alles kwam voorbij: complottheorieën, angst, controleverlies, twijfel.... Dus in eerste instantie nam de overlevingsdrift alle ruimte in. Het lijf wil leven, gezond zijn, de mind doet alles om dat te bewerkstelligen. Het hielp dat ik een frequentieapparaatje heb aangeschaft, waarmee ik nu effect kan uitoefenen op mijn cellen. Dat voelt nuttig en fijn. Dat doe ik ook braaf, een aantal uur per dag, en er is tijd voldoende om me er volledig in te verdiepen.
Op dit moment geniet ik volop!
Van het schitterende weer, de rust, de schone lucht, de natuur, en de nieuwe tijdsindeling. Ik heb wel 20 wol projecten op de 'vork', wassen, verven, ordenen, kaarden, spinnen, twijnen, breien, haken, fotografie, social media, eigenlijk kom ik alweer veel tijd tekort....
Maar waar ik het meest mee wordt geconfronteerd: mag ik deze ruimte innemen? Mag ik af en toe ook gewoon zitten, in de zon, zonder iets te doen? Kan ik mijn strenge innerlijke critica laten zijn, zonder haar serieus te nemen? Kan ik zijn met al deze gevoelens, zonder ze te willen veranderen? Verrast, door huilbuien, frustratie, angst, vertrouwen, blijdschap...
De worsteling met wel of niet bij je ouders op bezoek, die 'scheurtjes' beginnen te vertonen van contactgebrek... Alle goede adviezen, de onzekerheid over de duur, de toekomst, de contrasten tussen schoonheid, liefde en angst.
Ik weet het niet. Helemaal niet. Even niet.....
En ik merk dat dat oké is. Ik wol, ik doe het huishouden, alles wat moet, de tuin, en verder mag ik wollen, genieten, lezen, helen, en als een kind in de overgave zijn van wat zich aandient. Geen dans, geen spinlessen, alleen virtueel contact, nieuwe manieren van lichaamsbeweging zoeken en ontdekken wat er wél kan!
Soms fijn, soms akelig, en zonder gedachte is het er gewoon allemaal!
Spannend! Ik wens jou, als je dit leest, een hart vol liefde en vertrouwen, en dat je het goed hebt met jezelf! En natuurlijk een gezond lijf ;-)

Buddhist Breath, Aphrodites Hug, Bohemian Island foto's

Buddhist Breath startte als shawl van allerlei overblijfselen van andere projecten. Toen kwam er een opening in het midden, dat kon een mouw zijn....

Maar ging ook prima als hals, dus nu is het een poncho, in multicolour, en allerlei soorten materiaal, van katoen, mohair, alpaca, konijn, merino tot Swifter lamswol en wat yak en cashmir.

Schuin is nog veel leuker! En omdat er verschillende banen zijn...

....lijkt ze omgedraaid weer anders!

Zo dus met één arm door de 'hals'....wat hoger over de schouder geknoopt aan de andere kant,

.... maar langer gedragen kan ook prima!

En als shawl kan ze nog steeds! 

of omslagdoek/schouderwarmer!

Hier Aphrodites Hug, in zoete lentetintjes

Lang, heel warm ondanks de transparantie, grotendeels kidmohair en een flufje zijde.

Zo lang kan ze, maar iets opgenomen bovenaan draag je haar korter.

Met alle punten naar voren vind ik ze altijd heerlijk in de winter!

Het begon met dik gesponnen baby alpaca in wit. Dik gesponnen betekent minder netjes, er pieken dan wat haartjes uit, maar dag oogt stoer en vind ik leuk!

Verderop kleur toegevoegd door het twijndraadje van witte merino naar gekleurde merino/zijde te laten overlopen. En toen was ze klaar, maar aan de korte kant....

Krullen eraan of draadjes? Dit is het geworden, lange, schapenwollen franje draden, zonder knoopjes aan het eind, dus misschien gaan ze rafelen 

Hier nog zonder franje

Denk dat ze in de loop der tijd een harig laagje krijgt, nog warmer!