Soms krijg je hele verdrietige dingen te spinnen. Een schitterend mensenkind, waar ik heel veel van hou, gaat binnenkort haar haren verliezen. Een uitdaging om daar iets van te maken wat de emotie draagt. Het zal heel beladen zijn om haar prachtige bruine lokken door mijn vingers te voelen glijden, in de hoop dat het doodgaan van deze haren, haar dood voorkomt. Mensenhaar geeft geen zacht resultaat na het spinnen, maar in dit geval gaat het daar niet om. Het is het behoud van een stukje vorm van vóór de diagnose. Dat ik daartoe kan bijdragen, maakt me dankbaar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten