Sonsbeekmarkt

Een bijzondere ervaring. De hectiek van de opbouw, auto's die een plekje zoeken voor even, want ze moesten weer snel het park uit. Uitladen, aankleden, afwachten! Er was veel interesse, leuke geprekken. Het duurt vaak even voordat het totaal plaatje doordringt. Het zelf breien kwartje valt wel, maar vanaf de vacht naar een draagbare omslagdoek, dat gaat minder snel. Sommige dames weten direct wat ze willen, ze willen een goed en duurzaam product, en dat unieke van een WoolLove is natuurlijk ook leuk. In eerste instantie zie ik mensen schrikken van de prijs. Dan leg ik uit hoe een WoolLove ontstaat, als er interesse is, en dan begrijpt men het beter. Het is niet het sjaaltje van de Wibra, van kunststof en alleen maar een ding. Mensen die zelf breien, hebben al snel de reactie dat ze het beter zelf kunnen breien. Ja, dat is zo, je kunt zelf breien. Maar een WoolLove is eigenlijk een draad in samenhang. De verbinding van alles. Het is een bezield product, waarbij het vooral om de eenvoud gaat, van een mooie draad die met veel geduld en liefde tot stand kwam. Het materiaal ervoor werd met zorg uitgezocht van een dier dat in zijn/haar cellen liefde meedraagt van een goede verzorging, van aandacht en respect. En omdat een draad veel bruikbaarder is als bijvoorbeeld omslagdoek, is hij gevormd tot WoolLove. Grappig dat ze eigenlijk alleen gaan wonen bij diegenen die dit direct voelen.
Of ik ooit mijn kosten die ik allemaal gemaakt heb in de loop der jaren, spinnenwielen, kaardenborstels, kaardenmolen, blending board, bollenwinder, spanner, strengenwinders, spoelen en vooral véél wol zal dekken door de verkoop van een enkele WoolLove, ik denk het niet.
Dat hoeft ook niet. Het is meer dat ik de liefde in de creatie wil delen met iemand die het kan waarnemen. En het is fijn om er uren achter elkaar naar te kijken achter een kraam, ze steeds weer aan te raken, en naderhand weer netjes te ordenen in de boxen.
Ik ben weer een ervaring rijker, en ik heb mooie mensen ontmoet en dierbaren gezien, het was fijn!