Sessie Landleven en verven

De fotograaf voor Landleven kwam nog even terug. Hij miste nog wat plaatjes van het ontstaan van een WoolLove, het verfproces. Dus ik de keuken vól verfaardigheden, apparatuur in stelling gebracht, en nog een paar mooie plaatjes geschoten.
Omdat de nadruk lag op het plaatje en niet op het verven, kwam het alleen van een verfbadje met twee strengen turquoise. Da's niet genoeg natuurlijk, als de keuken toch al een zooi is, dan moet er nog meer geverfd worden. Dagvullend programma, en ik leer elke keer nieuwe dingen. Voor het eerst een Blauwe Texelaarvacht geverfd, práchtig, zo natuurlijk en warm van kleur. Die is dan weer niet WoolLove-proof, te hard, maar wel leuk voor een mobielhoesje, sokken, sloffen o.i.d. Op de volgende pagina zie je de zomerse en herfstige kleuren die eruit gekomen zijn. En het fijne is, dat ik alle geverfde wol die bewaard was voor de tweede fotosessie, nu eindelijk gesponnen kan worden!

Volgende week Open Atelier, het is natuurlijk gewoon mijn spinkamer vol schatten, maar het klinkt zo mooi! Ik stuur nog een herinnering, want in deze drukke tijden is die dag zó weer vergeten, en een aantal mensen had ernaar gevraagd. Het is zo leuk om mensen te ontmoeten die willen voelen aan allerlei vezeltjes, kijken naar alle kleuren, en ook om WoolLoves te 'passen'.
Een spinnewiel uitproberen is ook een fijne bezigheid, of een spintol, het geeft zoveel meer creatieve mogelijkheden dan b.v. schilderen, én je kunt het heel goedkoop houden of duur maken als hobby, naar wens en vermogen.

Volgend project is uit een gum een stempel proberen te snijden, zodat de papieren labels ook mooier worden met de WoolLove naam.

Weer snel aan de slag nu, er ligt nog een pakketje roze/geel/lichtgroene Blue Faced Leicester op me te wachten, en er moet nog 't één en ander op de foto.

Wol verven eind augustus foto's

Gesponnen streng witte alpaca in een pan met roze/rode voedingskleurstof

Blauwe Texelaar schaap in een pan met links rode en rechts paarse kleurstof

Merino en alpaca in een badje met geel en groen

Strengen gesponnen witte alpaca na een badje turquoise

Hier staan de WoolLoves in spé af te koelen in de buitenlucht

Al redelijk droog is de kleur altijd weer een verrassing

Turquoise in bad, spintol enz

Verschillende soorten wol die groenig turquoise worden geverfd

Een perfecte nieuwe spintol van De Spinkamer, een zegen om mee te werken



Op de tol gesponnen licht turquoise, de mix van het blending board

laatste project, omslagdoek gestart op dunne pennen, nu bij pen 12

Hier zie je de kleur beter!

Swifter en Bleu du Maine schapenwol foto's

Een heerlijke zak vol supervette schapenwol, Bleu de Maine
prachtige lange stapel, mooie krimp (golfjes) en spint heerlijk

gekamd plukje

zo mooi glanst het spinsel

Dit is een zak Swifter schapenwol

ook met prachtige lange stapel en mooie krimp

Vacht Kat Bo foto's

De ruwe, beetje vervilte vacht van kat Bo

Langdurig kaarden om de vezeltjes gemakkelijker te kunnen spinnen

Uiteindelijk getwijnd met witte alpaca Whitney

en op de Niddy Noddy maak je er dan een streng van

de gewassen streng

Vroeger en Nu in Epe

De prachtige jongedame achter het spinnewiel kon er bijna niet meer mee stoppen...



En in het begin is het écht al lastig om het wiel rechtsom te laten draaien...

Zusjelief probeerde een ander wiel uit, ook zeer toegewijd

En de Stentor was er ook bij

Kriebel

De meeste mensen zullen de associatie wol en kriebelen hebben. Had ik ook altijd. En toen ik op een 'vroeger en nu' dag van museum Hagedoorns plaatse in Epe ging kijken, werd dat bevestigd. Schapenwol spinnen is heerlijk, ook de vette, vuile wol. En truien die je breit van dikke draden flink getwiste schapenwol, zijn heel duurzaam. Maar als je een gevoelige huid hebt, zoals ik, dan stoot dat idee behoorlijk af. Mijn passie voor wolspinnen leverde uiteindelijk op wat ik dacht dat moest bestaan: wol die niet kriebelt. De zachtste merino, konijn, alpaca, allemaal voelt het heerlijk op de huid. Alpaca en konijn winnen die wedstrijd. Ik kan me voorstellen dat wanneer je WoolLoves ziet op de Hippy Market Ibiza, je niet direct warm loopt voor het materiaal, omdat het moeilijk voorstelbaar is, dat wol zó zacht en heerlijk kan zijn. Daarvoor moet je zelf voélen. Het blijft mijn missie om vrouwen te laten ervaren hoe heerlijk het is om zelf je omslagdoeken te maken, of iets kleiners, maar wel zelf, de rust en meditatieve ervaring van het spinnen, zo heérlijk.

Op de 'Vroeger en Nu' dag, kwamen er weer veel jonge meiden, die gebiologeerd naar het spinnen keken. En heel fanatiek aan het oefenen sloegen. En dat als tegenhanger van alle beeldschermen, kan toch alleen maar goed zijn!

Gereedschapstasje foto's

Van een restje gevilte wol heb ik maar even een vervanging gemaakt voor mijn plastic tasje met hulpstukken

achterkant...

Met inhoud....

Zo zie je de afmeting, en wat mooie, grote naalden erin,
hij bevalt heel goed! Ik blijf het geweldig vinden dat alles wat je verzint, zelf gemaakt kan worden!

pasteltinten met room en blending board

Blue Faced Leicester geverfd in pasteltinten, spinnen op de spintol

Romige Blue Faced Leicester

Gesponnen op het wiel

Hier dan onderaan de twee bovengenoemde draadjes, die getwijnd de bovenste spoel vormen

de pasteltinten van dichterbij

De getwijnde draad

En zó vormt het dan prachtige strengen

Hier wat gekochte wolletjes: merino met bamboe/ turquoise zijde en grasgroene merino lontwol

Aangebracht op het blending board in laagjes

Opgerold tot rolags

Die dan weer lekker buiten op de tol gesponnen worden....