De fotograaf voor Landleven kwam nog even terug. Hij miste nog wat plaatjes van het ontstaan van een WoolLove, het verfproces. Dus ik de keuken vól verfaardigheden, apparatuur in stelling gebracht, en nog een paar mooie plaatjes geschoten.
Omdat de nadruk lag op het plaatje en niet op het verven, kwam het alleen van een verfbadje met twee strengen turquoise. Da's niet genoeg natuurlijk, als de keuken toch al een zooi is, dan moet er nog meer geverfd worden. Dagvullend programma, en ik leer elke keer nieuwe dingen. Voor het eerst een Blauwe Texelaarvacht geverfd, práchtig, zo natuurlijk en warm van kleur. Die is dan weer niet WoolLove-proof, te hard, maar wel leuk voor een mobielhoesje, sokken, sloffen o.i.d. Op de volgende pagina zie je de zomerse en herfstige kleuren die eruit gekomen zijn. En het fijne is, dat ik alle geverfde wol die bewaard was voor de tweede fotosessie, nu eindelijk gesponnen kan worden!
Volgende week Open Atelier, het is natuurlijk gewoon mijn spinkamer vol schatten, maar het klinkt zo mooi! Ik stuur nog een herinnering, want in deze drukke tijden is die dag zó weer vergeten, en een aantal mensen had ernaar gevraagd. Het is zo leuk om mensen te ontmoeten die willen voelen aan allerlei vezeltjes, kijken naar alle kleuren, en ook om WoolLoves te 'passen'.
Een spinnewiel uitproberen is ook een fijne bezigheid, of een spintol, het geeft zoveel meer creatieve mogelijkheden dan b.v. schilderen, én je kunt het heel goedkoop houden of duur maken als hobby, naar wens en vermogen.
Volgend project is uit een gum een stempel proberen te snijden, zodat de papieren labels ook mooier worden met de WoolLove naam.
Weer snel aan de slag nu, er ligt nog een pakketje roze/geel/lichtgroene Blue Faced Leicester op me te wachten, en er moet nog 't één en ander op de foto.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten