Gisteren nieuwe WoolLove labels gebrand, de voorraad was weer uitgeput. Buiten is een must, want het stinkt vreselijk, dat inbranden in leer. Uitgeknipt, en voilà, weer een mooi stapeltje. Inventarisatie van de voorraad, welke items hebben nog geen merkje: eh...21 stuks....zucht, dat wordt een dagje pijnlijke vingers. Want natuurlijk prik ik mezelf regelmatig met die vlijmscherpe leernaald. En als ik begin, moet het af, dus nu zijn alle gemaakte stukken voorzien van mijn 'handtekening', ineens worden ze dan van breisel WoolLove, een soort eigen entiteit. Omdat ze ook zulke mooie namen hebben, zijn het bijna wezentjes. En me dunkt dat ze voldoende liefde krijgen, elk draadje heeft minimaal 5 x mijn handen gepasseerd, er is over nagedacht, veel aandacht aan besteed, mooie kunstwerkjes. Nu is het plan om in September op een markt te verkopen, het zou ook heel slecht gaan via de computer, want je moet ze voelen en ruiken. Alleen met je ogen word je niet verliefd op een WoolLove, maar als je er één omdoet....Wat ik zelf het leukste vind, is dat ik echt maar één keer een item maak, misschien dat er over 10 jaar nog wel iets komt wat erop lijkt, maar er zit zoveel beweging in dat ik steeds andere dingen maak. Als ik ze voor me zie liggen zijn ze best leuk, maar doe ik ze om, zie ik ze op mezelf, een ander of Seamore, dan gebeurt het: de magie. Als ik ze niet zelf zou maken, zou ik ze allemaal willen hebben, kopen, sparen, weet ik veel, maar ze hebben echt een heel hoge verslavingsfactor. Degene die ik zelf probeer te verslijten, Age Dew, bruine alpaca, gaat nu zeker 3 jaar intensief mee. Ik pluk alleen soms de pluisjes eraf, leuk werkje. Luchten is belangrijk, want ik moet eerlijk zeggen, dat ik wassen afraad. Ook geen idee wat er met een label gebeurt, het zal ongetwijfeld goed komen, maar leer wordt hard als het nat is geweest, en het zwart van de letters zal misschien vervagen.
De nieuwe eigenaars van WoolLoves zijn tot nu toe heel tevreden, heerlijk! Hieronder nog vier WoolLoves in een nieuwe fotosessie, buiten ziet er altijd zo lekker uit.
Dus nu de gemaakte collectie helemaal af is, kan ik me wijden aan de nieuwe stukken, zin an!
Nu het kippenhok weer in, de dame met kalkpoten goed afwassen en insmeren, met levende have heb je veel onderhoud!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten