Estuary wol foto's

Estuary lontwol, merino/cashmere

Dik gesponnen, geweldige kleuren

Twijnen met goudkleurig gekocht garen van viscose/wol

Zo blijft de Estuary kleur behouden, met een koninklijk gouden biesje, en dat rond Koningsdag!

De kleur van deze strengen is te flets, foto hierboven is correcte kleur

Onstatisch - Waves of Gratitude

Ik deel ze toch met jullie, deze stervende zwaan poses in alle kwetsbaarheid, zélfs zonder make-up....

Waves of Gratitude is zeer zoet van kleur, feller dan op de foto, overwegend licht-turquoise

Napasen

Dan is Pasen 2014 alweer geschiedenis. Wat een heerlijke lente is het toch, vandaag even een dagje regen, waar de natuur dorstig naar smachtte, alles kleurt fris en lichtgroen, de grond geurt kruidig en zilt. Mijn goede lijfje heeft een buikgriepvirus doorstaan en vrij snel verwerkt, je moet het Universum nooit te ongenuanceerd vragen om wat kilo's minder... Met Pasen weer genoten van hordes familie, ondanks het lawaai dat me altijd wat overvalt, is het toch iets om heel dankbaar voor te zijn, een grote familie. Onvoorwaardelijke liefde en acceptatie, het delen van een kleurrijk verleden vol herinneringen, die je hebben gevormd tot wie je nu bent. Dankbaar ben ik voor mijn verbindingen, voor mijn gezonde lijf, voor de geliefden om me heen en de heerlijke natuur. Met Pasen vier ik van binnen de blijdschap met de geboorte van weer een nieuw jaar van groei en potentie. Ik sta even stil bij het geschenk van het leven op deze groene planeet, waarvan ik steeds dieper besef dat ik haar geheimen nooit zal begrijpen in deze vorm. Het vervult me met ontzag.

Het spinnewiel staat ondertussen niet stil, allerlei naturel kleuren alpaca uit Welsum uit de vachten, blond/camel/wit/lichtbruin/chocolade/grijs/zwart, en lontwol van mengsels schaap en zijde, in inspirerende tinten groen en roze.

Steeds kijk ik nog naar de 'Hippy Market Ibiza', naar nieuwe Stalls, ik vind de sfeer zó leuk!
Kreeg nog geweldige feedback: de natuurlijke foto's van Seamore zijn natuurlijk best mooi, maar ook statisch. Ja, dat is zo, het is gemakkelijk voor mij om alle spullen buiten op de pop te draperen wanneer het mij uitkomt, maar haar bewegingmogelijkheden zijn zeer beperkt! Hoe leuk zou het niet zijn, om een bewegend model te hebben, bijvoorbeeld mezelf! Dat is al een stuk onpraktischer, dan heb ik iemand nodig die foto's maakt, dat vraagt planning en samenwerking.

Natuurlijk heb ik mijn laatste WoolLove, Waves of Gratitude, even getracht te vangen in een live fotosessie. Jee, wat een confrontatie! Ik gebruik niet voor niets het ideale lijf van Seamore! Mijn eigen omvang is behoorlijk wat groter, en ik ben kleiner. Op zich heb ik me verzoend met mijn Rubens-maten, maar dat ik er nou graag mee show.... Mijn hoofd kan het allemaal prima in woorden vatten, maar mijn gevoel is daarin nog heel kwetsbaar, ik voel me niet goed/mooi genoeg om mijn eigen spullen te laten zien. Voor veel vrouwen heel herkenbaar, vrees ik. We vinden elkaar al gauw mooi en goed genoeg, maar naar onszelf zijn we venijnig afkeurend. Ikzelf merk dat, wanneer ik een nieuw mens ontmoet, het hoofd zijn werk wel doet (The nature of the mind is Fear, Doubt and Judgement volgens Brandon Bays), maar dat ik direct doorschakel van het zien met mijn ogen, naar het waarnemen met mijn hart. Dan voel ik die ander meer dan ik hem/haar zie. Want uiteindelijk vind ik de vorm onbelangrijk, er is altijd wel imperfectie in de vorm, en uiteindelijk veroudert en sterft hij. Dat wat altijd is geweest en altijd zal zijn is onveranderlijk omdat het vormloos is, om daar contact mee te maken is heerlijk. Maar mijn oude programmering en conditionering leidt me soms in valkuilen die ik niet zie als ik er al breeduit in lig! Iets in mij houdt van de perfectie van strakke lijnen en contouren, van glad en gaaf, van geometrie en symmetrie. Terwijl dat onmogelijk op mijzelf is toe te passen.

Dus daar sta ik dan, op blote voetjes op ons steigertje, in een vrouwelijke witte outfit, omhuld door 'Waves of  'Gratitude', kwetsbaar voor het oog van de lens. Hoe maak je in Godsnaam vrije, natuurlijke, blije bewegingen met je heerlijke wolletje, als een volleerd model, met de juiste blik, buik een beetje in, gezicht ontspannen (ja, wat een idioot hoog opgetrokken rechterwenkbrauw heb ik als ik onzeker ben, ziet er vréselijk uit!) en SHOOT! Oké, dan de ramen open en een lekker hard Ibiza muziekje op de achtergrond, gewoon dansen en kijken wat dat oplevert.... Vijftig foto's waarvan er misschien vijf wel aardig zijn....
Ik herpak mezelf, alle begin is moeilijk en ik sta open voor tips en trucks, laten we er een uitdaging van maken, en als het helemaal niets wordt heb ik toch altijd Seamore nog....

Lancering

Bloed, zweet en tranen, een wezen dat houdt van werken met haar handen met ambachtelijke producten, uren achter een computer om fotoformaten aan te passen zodat WoolLove eindelijk het begeerde platform krijgt. Geweldig dat het universum andere mensen iets prachtigs laat bouwen, waar ik dan mijn heerlijkheden kan showen, net echt! De hyperlink van Hippy Market Ibiza naar WoolLove is:

http://www.hippymarketibiza.com/en/market/women

Mocht je al heel lang nieuwsgierig zijn naar een WoolLove voor om je eigen heerlijke body, of als je eens iets bijzonders en unieks kado wilt geven, wat mij betreft graag! Speciaal voor deze lancering heb ik ook wat garens gekocht, zodat ik wat lichtere katoenen tops kon maken. Niet iedereen raakt geïnspireerd door wol als de lente al zó vroeg intreedt! Natuurlijk is een WoolLove van katoen prettig geprijsd, het is veel minder werk.

Twintig WoolLoves staan nu te pronken, en ik ben erg enthousiast en nieuwsgierig wat dit gaat brengen!

Het 'kunst'-gebeuren voor in oktober heb ik afgeblazen. Er zaten zoveel regeltjes aan verbonden, en het moest op zo'n korte termijn, dat zie ik niet zitten. Het zette me wel aan het nadenken over het concept: kunst.

In mijn iets jongere jaren, was ik op zoek naar mijn bestemming in het leven, we moeten daarin natuurlijk veel te vroeg keuzes maken, weet je op die leeftijd veel wat je talenten zijn! Maar aangezien ik van tekenen en kleur hield, koos ik voor de kunstacademie. Ik genoot van het leeftijdsverschil en de vrijheidsuitingen van de klasgenoten. Er werden allerlei disciplines aangeboden, van filosofie en kunstgeschiedenis tot lijn- en lettertekenen. Dat platte vlak ging me nog wel goed af, maar zodra ik de ruimte in moest, schoot mijn creativiteit hopeloos tekort. De wat oudere studenten konden al veel breder denken, maar mijn braafheid nekte me uiteindelijk: ik was nog te schools en hield me teveel aan de opdrachten. Dat was het einde van de kunstacademie. Het heerlijke was, dat ik die bult ervaring mee kon nemen. Niet alleen leerde ik boekbinden, calligraferen, kaarsrecht lijntjes trekken, maar ook uit mijn comfort zone stappen. En van het brave aquarelleren, kwam later in mijn leven het met acrylverf en een paletmes op een groot doek experimenteren met vorm en textuur. Het pieterpeuterige en perfectionistische priegelen, werd wreed doorkruist met het aanbrengen van dikke substantie waar ik het eindresultaat niet van kon overzien! Het bevordert de zelfreflectie, want het confronteert je behoorlijk met je angsten en beperkende gedachtes.

Dat is wat kunst van mensen vraagt, groei en zelfreflectie. In mijn ogen wordt kunst bepaald door de waarnemer, niet alleen door de kunstenaar. Zonder het verhaal van de waarnemer, de ervaring die teweeggebracht wordt in het systeem ervan, is het een object, punt. Natuurlijk had de kunstenaar zijn eigen ervaring tijdens de creatie, en dat verhaal kan hij mondeling overbrengen, maar de waarnemer bepaalt de waarde van het gemaakte object.

Zijn WoolLoves kunst? Want dat moest ik mezelf natuurlijk afvragen. In mijn beleving is het proces van de beoefening van vormgeving, vanuit de overgave in het moment aan materiaal en vaardigheid, op zich al kunst. Het product dat ontstaat vanuit gerichte aandacht op meerdere vormende processen, uniek in zijn eenvoud, ja, dat is zeker kunst. In mijn geval vanuit alle eenvoud. Want wat ik maak is niet moeilijk. Ik maak het mezelf al moeilijk genoeg in het leven, dus die behoefte was er niet! Maar het is stil en het duurt lang, soms kun je het zelfs saai noemen. Die unieke vorm en kleur die vanuit zo'n natuurlijk product ontstaat via mijn handen, en dan het vormgeven tot iets draagbaars, ik blijf het een wonder vinden. En het ego vindt de term kunstenaar natuurlijk interessant! Maar in essentie ben je een menselijk wezen dat een ding maakt, meer is het niet.

Leuk om te merken hoeveel gedachtes de deelname aan zo'n kunstroute alleen al opriep. Het bracht me weer in een oud patroon. Mijn lijfje had allang gezegd dat ik het niet moest doen, want natuurlijk wil ik lekker met mijn handen in de wolletjes, niet verhandelingen geven over wat voor moois ik maak! Als mensen echt geïnteresseerd zijn, blijft het wel hangen, en gaan ze vanzelf vragen stellen.

Wel heerlijk is het wat een leuke initiatieven zich aandienen, en dat ik alleen maar hoef te kiezen!
En al die heerlijke mensen die ik tegenkom, ik hou ervan!

Hippy Market Ibiza met WoolLove

Haak try-out... foto's

April vol lente

April heeft ons weer omgeven, dit jaar een stuk meer lente dan het vorige rond deze tijd! De perenbloesems stralen je tegemoet, de pruim heeft haar bloemblaadjes alweer laten vallen. Het gras is frisgroen, en waar de krent al volop in blad staat, zijn de meeste beuken nog in knop. Afgelopen nacht was weer lekker fris, maar de zonnestralen verwarmen overdag de aarde dusdanig, dat zij volop geurt, en mij verlokt veel buiten te zijn! Ik ben begonnen aan allerlei haakprojecten, met gekochte garens (anders vind ik het zonde, want als je haakt, verdwijnt er veel van de draad uit het zicht), lekker frivole bloemen, de haaknaald maakt lus na lus, en ineens lijkt het weer ergens anders op. Het is veel stijver dan mijn breisels, dus of er ooit een gehaakte WoolLove komt??? Zacht en soepel vind ik toch wel een vereiste op het zachte vrouwenlijf.

In WoolLove land gebeuren er wonderlijke dingen. Er ontstond in Apeldoorn een concept, waar ik bij betrokken raakte, en wat uitmondde in het heel recent
on-line gelanceerde Hippy Market Ibiza. http://www.hippymarketibiza.com/
Op dit moment zijn de kinderziektes er nog niet helemaal uit, maar ik heb nu drie WoolLoves in de winkel staan, weliswaar creaties die alleen zelfgebreid, maar niet zelfgesponnen zijn, bewuste keuze, want: prettiger geprijsd. Zodra de webmaster mijn drempels heeft bedwongen, komen er nog 17 WoolLoves. De overige, handgemaakte artikelen die erop staan zijn ook erg leuk!

Dan overweeg ik deel te nemen aan de Open Atelierdagen Noordoost Veluwe, in oktober. Dat zou dan gebeuren met en via Jeannette, de dame van de Alpacaboerderij, zij wil graag haar passie voor dit geweldige dier delen, en ik mijn passie voor het verwerken van de superzachte vacht. Vanmiddag besluit ik of ik ga meedoen, en dan worden er morgen professionele foto's gemaakt.

Naast alle bijwerkzaamheden die deze projecten en de social media met zich meebrengen, maak ik zoveel mogelijk tijd voor mijn geliefde WoolLoves, die, na voltooiing ook moeten gelabeld, gerubriceerd, geprijsd, gefotografeerd, ik lijk wel professioneel!

Ik ga weer lekker wat houtgeuren opsnuiven buiten, er ligt een berg net gekloofde blokken die de hele tuin aromatiseren!

Rays of Mystery foto's

Strengen witte alpaca in bad met roze voedingskleurstof...

Alle kleur zit in de vezels, spannend hóe roze het is na drogen

Iets te snel gewassen, daardoor zit de boel stevig in elkaar, heel werk om de draden weer netjes te separeren

De ruwe streng wol, nu netjes opwinden en breien tot 'Rays of Mystery', een fluffy zachte, Multi draagbare top. Heerlijk poederig roze, zacht en licht....