Pasen

Met Pasen eens iets nieuws geprobeerd: het verlengen van een bestaande sjaal. Forest Walk had een gemiddelde lengte, en de draagster wilde hem ook zwierig over de schouder kunnen dragen, wat niet lukte. Omdat Forest Walk uit het pre-WoolLove tijdperk stamt, had hij ook nog geen merkje, nu verholpen, helemaal echt zo. Het kostte nog wat moeite om het begin van het einde te onderscheiden, zodat ik de steken weer op de pen kon krijgen. En dan in mijn collectie unieke wolletjes zoeken naar iets dat erbij te combineren viel, spannend. Maar: gelukt, en mijn zusje is weer heel tevreden. In alle paasdrukte met de familie kon ik weer even heerlijk in een hoekje zitten, allemaal peuters en iets oudere kids om me heen die prachtige kleurplaten maakten, er werd zelfs heel kunstig een bananenschil bekrijt en bestift. Wie zegt dat alleen de paashaas origineel is? De kleine kunstenaars keken vol belangstelling naar mijn bezigheid. Wat doe jij? Leg dat maar eens uit. Maar ze vonden de zachte sjaal heel even prachtig, tot er weer iets anders moois voorbijkwam, een hobbelpaard, of stoelkussens waar je een megabed van kon bouwen, zodat alle mensjes samen een middagdutje konden doen op de vloerverwarming....

Ik vond de TV-uitzending van de Passion erg mooi: mannen die vol aandacht naar elkaar zingen, elkaar liefdevol aanraken, aankijken, teksten die recht uit het hart komen en verbinden: KEN JE MIJ beter dan ik mij ken...

Nu het koud maar zonnig is overdag, gebruik ik de vrije momenten om wol te kammen, zodat ik binnenkort een flinke voorraad kan wassen en dan verven. Ben zo benieuwd welke kleuren er nu weer zullen ontstaan, en wat ik er weer van ga maken! Voorlopig schiet ik niet echt op met de drie werkjes die nog op de pennen staan, en naast konijnenhandschoentjes, moet er ook nog een hoofdband gebreid worden, die van mijn vriendinnetje is verongelukt, nu heeft ze koude oren buiten. Als het niet snel genoeg lukt, kan ik haar altijd nog de wol sturen, misschien raakt ze ook wel verslaafd....