Geurfeest

De kristallen bol ligt weer diep weggedoken in haar bewaarplek. Niet meer nodig voorlopig....het Nederlandse klimaat voorziet ons deze week weer van poedersuikerlaagjes en bevroren neuzen. Ik hunker naar de lente, lijkt dit jaar wel erger dan ooit! Een excuus om stil te gaan zitten, buiten, terwijl de zon je huid streelt en de aarde zo verwarmt dat je haar kunt ruiken. Wat een heerlijke geur, aarde, gras, nat blad, vijverwater. Als kind was ik al dol op geur. Had er ook veel last van als het te heftig was, van de open haard kreeg ik hoofdpijn. Ik heb de indruk dat andere mensen geuren maar tijdelijk ruiken, bij mij blijven ze heftig binnenkomen, hoe lang ze ook om me heen zijn. Ik kan genieten van een mooi gecomponeerd parfum, waarbij de geurtonen zich langzaam en spannend ontvouwen, steeds een nieuw vleugje. Maar een uit gewoonte aangebrachte dagelijkse geur verliest haar spanning. Laat staan een weelderig verstoven goedkoop luchtje...geef mij maar natuurlijke aroma's zoals citrus, bergamot, kaneel, vanille en zelfs af en toe patchouli. Ah, de geur van een sappige sinaasappel, warmoranje, of van geperste citroen, van een aangeraakte basilicum plant. Vers gemaaid gras, of zelfs hooi op een vervagende zomeravond...
Dieren ruiken ook heerlijk. Vogels en kippen hebben een heel eigen luchtje. Hondepootjes verspreiden een speciaal aroma als je hond slaapt. Puppies, die geur is om nooit te vergeten, zoetig en vertederend. Een geur kan mij vangen en afstoten. Mensen hebben ook een geur. Helaas besmeren we in onze maatschappij alles met chemicaliën, zalfjes, crèmes en smeersels waarvan de commercie beweert dat ze gezond en goed voor ons zijn. Het hele lichaam wordt erdoor vergiftigd, crème, shampoo, zeep, conditioner en andere haarsmeersels, deodorant, body-lotion, haarverf. Alles komt via de huid het lichaam binnen, en gaat daar z'n gang. Ik wist dat vroeger allemaal niet, en deed dapper mee aan de ratrace. Nu voelt dat niet meer goed, alle verzorgingsproducten die mijn lichaam opneemt, zijn nu zo dicht mogelijk bij de natuur. Veel maak ik zelf als ik tijd heb. De rest weet ik gelukkig te vinden in fijne winkels. Ik vind het heerlijk om mensen te ruiken, en ja, ik hou ook best van aangebrachte geuren, maar 4 soorten smeersels op een lijf, met allemaal andere geurtjes, je gaat toch ook niet 4 muziekstukken tegelijk luisteren? Vanochtend vond een druppeltje 'Nirvana' van RichHippie mijn polsen, steeds komt er een wolkje voorbijdrijven, heerlijk.

Wolletjes ruiken heerlijk, allemaal anders, zeker als ze net van het dier komen. Schaap heeft een heel penetrante geur, soms vergelijkbaar met gier in milde vorm. Alpaca kan echt naar muskus ruiken. Na het wassen ruik je daar niets meer van, en dat moet ook niet. Zeker hondenhaar moet ontgeurd worden. De Zuid-Afrikaanse Merinowol wasemde een vleugje kelderlucht uit, waarschijnlijk omdat het strak ingesnoerd in plastic heeft gezeten. Dat ruikt niet lekker, het staat nu al een weekje lucht te happen in kussenslopen, je ruikt er al meer schaap en wolvet doorheen, heerlijk.
Mijn wolletjes was ik met natuurlijk wasmiddel, soms vóór, en soms na het verwerken. En om te voorkomen dat er motten in mijn schone voorraad gaan wonen, leg ik overal doosjes wierook tussen. Een hele sterke geur, voor mij lekker, voor motten afschuwelijk.

Mijn Zuid-Afrikaanse Merinowol is behoorlijk bestudeerd, ik heb het gekaard, gesponnen, gewijnd, gewassen en ook ruwe porties gewassen en daarna gesponnen. Dat wordt wel mooier. Volgende stap is de wol te verven. Eerst nog maar even de brei-projecten afronden en wat gekaarde alpaca-voorraad verwerken. Met een lekker buikdans ritme van Buddha Bar op de achtergrond...